Efekty nowych umów zbiorowych: największe pdowyżki u najniżej zarabiających osób

18. 10, 2019

Islandzki Urząd Statystyczny (Hagstofa Íslands) opublikował statystyki dotyczące zmian w płacach w sektorze prywatnym od zeszłego roku z okresu przed podpisaniem umowy zbiorowej(grudzień 2018) aż do maja 2019 roku, a więc do momentu kiedy w życie weszła pierwsza podwyżka płac wynikająca z umowy zbiorowej mającej na celu podniesienie jakości życia(zobacz diagram po islandzku na dole strony).Największy wzrost widoczny jest dla grup o najniższych zarobkach (5,2% do 5,5%), a zmniejsza się ona, kiedy pod uwagę brane są grupy o wyższych zarobkach. Najniższy wzrost zarobków nastąpił wśród ekspertów i pracowników administracji (1,5% do 2%).Wzrost zarobków, zgodnie z nowymi umowami zbiorowymi następuje w ustalonych kwotach w koronach, które są wyższe dla osób zatrudnionych na pracę godzinową. To oznacza, że proporcjonalny wzrost i wzrost siły nabywczej jest najwyższy dla tych osób, o najniższych zarobkach.Wiele innych aspektów wynikających z umów sprzyja najbardziej osobom o najniższych zarobkach, na przykład ulgi podatkowe, które wejdą w życie w styczniu 2020 i styczniu 2021 roku. To samo tyczy się podwyżek zasiłku na dzieci i zasiłku na mieszkania, tak jak dodatki kapitałowe i przewidywane nowe umowy o pożyczkach, które wciąż muszą być w pełni przedstawione.“Historycznie, trudnym było zapewnić najniżej opłacanym pracownikom największe podwyżki płac. Doświadczenie z nowymi umowami zbiorowymi wskazuje na większe prawdopodobieństwo sukcesu teraz, niż wcześniej. My w Eflingu uważamy to za powód do świętowania“, mówi Sólveig Anna Jónsdóttir, przewodnicząca Eflingu, dodając, że umowy w sektorze publicznym nadal nie zostały podpisane, co oznacza, że rezultaty nowych umów wciąż nie są w pełni widoczne na rynku pracy.“Jest to haniebne, że władze Reykjaviku nie czynią większych starań, aby zakończyć negocjacje z Eflingiem, demonstrując tym samym  ich chęć do zapewnienia najniżej opłacanym pracownicom miasta godziwych zarobków. Nasze podejście do negocjacji płac jest sukcesem, ale nasz cel osiągnięcia równości społecznej nadal nie został osiągnięty. To jest jedynie pierwszy krok, umowa o złożeniu broni, ale nadal będziemy walczyć o równość i lepsze zarobki.”